Sed ad rem redeamus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Suo genere perveniant ad extremum; Duo Reges: constructio interrete. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Quae cum dixissem, magis ut illum provocarem quam ut ipse
loquerer, tum Triarius leniter arridens: Tu quidem, inquit,
totum Epicurum paene e philosophorum choro sustulisti.

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sed tamen intellego quid velit. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Beatus sibi videtur esse moriens. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Nec vero umquam summum bonum assequi quisquam posset, si omnia illa, quae sunt extra, quamquam expetenda, summo bono continerentur.
  1. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
  2. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.
Bork
Quo modo autem philosophus loquitur?
Bork
Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Sedulo, inquam, faciam.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Minime vero istorum quidem, inquit.

Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Sed haec in pueris; Quis est tam dissimile homini. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nihil ad rem! Ne sit sane;